ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
بسم الله الرحمن الرحیم
مَنْ عَبَدَ الِاسْمَ فَقَدْ کَفَرَ وَ مَنْ عَبَدَ الِاسْمَ وَ الْمَعْنَى فَقَدْ أَشْرَکَ. کسی که تنها برای اسم خدا پرستش کند کفر ورزیده و هر کس اسم الله و معنایش را در نظر بگیرد مشرک شده است.
آنچه مقتضای توحید و یکتاپرستی است، آن است که در پرستش معبود و الله تنها به مسما و معنای آن توجه شود، والاً اگر لفظ الله بدون معنی آن مورد توجه باشد مطلوبیت ندارد و کفر است و چنانچه اسم الله و مسمای آن هر دو عنوان معبود قرار گیرد این مطلب شرک خواهد بود؛ زیرا معبود را دو چیز دانستهای یک اسم الله و دوم معنی الله، پس آنچه در مقام بندگی و پرستش صحیح است آن است که نه به لفظ الله تنها و نه به صورت مشترک اسم الله و مسمای آن، بلکه تنها از اسم الله معنا و مفهوم آن یعنی تنها ذات احدیت در نظر آید تا توحید حقیقی حاصل گردد.
کشکول العارفین به نقل از